PIMEW OFFSHORE WIND ENERGY CUP OKIEM ZDOBYWCÓW PUCHARU 

Po dotarciu do Sopotu od razu ruszyliśmy na molo, żeby zacząć trening. Wyścigi miały być następnego dnia.  

Średni, północny wiatr pozwolił na postawienie wszystkich żagli, w tym genakera. Towarzyszyła nam też przyjemna fala. To wszystko, w połączeniu z dużą powierzchnią żagli, pozwoliło na naprawdę szybką żeglugę z wiatrem i przygotowanie na czekające nas emocje.    

Po treningu na oficjalnej kolacji, obejrzeliśmy pokaz mody męskiej i mieliśmy szansę wziąć udział w licytacji obrazów na cele charytatywne. Jakub Budzyński i Artur Ambrożewicz stanęli na wysokości zadania jako gospodarze i zarazem prowadzący.  

Swobodna atmosfera i dreszczyk rywalizacji, która miała się odbyć następnego dnia sprzyjała luźnym rozmowom o zaawansowaniu projektów pierwszej fazy rozwoju wiatraków na Bałtyku i realnie nadchodzącą drugą fazę. W gronie fachowców z branży i ich załóg czas mijał szybko.   

Wszyscy jednak czekaliśmy na wtorek. To wtedy miało się zacząć ściganie.   

Prognoza zapowiadała silny, wschodni wiatr i niską falę, co sprawdziło się częściowo. Losowanie wyłoniło przynależność do grup startowych. My trafiliśmy do drugiej. Dzięki temu przed startem mogliśmy obserwować pierwszą grupę ścigającą się o pierwsze trzy miejsca – premiowane awansem do finału.   

Po naszym zejściu na wodę wiatr przybrał na sile. Z powodu warunków ścigaliśmy się bez użycia genakerów, ale nie zmieniało to frajdy z pływania.   

Mimo trudnych warunków i wyrównanej walki, zdołaliśmy wygrać wszystkie wyścigi rundy kwalifikacyjnej i pewnie awansowaliśmy do Finału!   

Finał rozegrano w formie dwóch wyścigów „o wszystko”. Dotychczasowe wyniki wyzerowano, więc musieliśmy znaleźć koncentrację i siłę. Zmęczenie poprzednimi wyścigami, z krótkim oczekiwaniem na wodzie nie pomagało.   

W pierwszym wyścigu o włos przegraliśmy z obrońcami tytułu – załogą STBU Brokers. Wiedzieliśmy, że to właśnie z nimi musimy powalczyć i że musimy wygrać ostatni wyścig, żeby zdobyć puchar.    

Słabnący wiatr powodował, że jeszcze większe znaczenie w wyścigu nabierała taktyka – wybór złej strony skutkował stratą nawet kilku miejsc w wyścigu. Wybraliśmy dobrze (uff). Na metę wpłynęliśmy pierwsi, jednak STBU było tuż za nami. Pozostałe zespoły też deptały nam po piętach. Wtedy wiedzieliśmy już jednak, że wygraliśmy.   

Na podium stanęliśmy wraz z STBU i Telefonika Kable. Jeszcze pozostało oficjalne zakończenie i wręczenie pucharu oraz medali. Nie ma co ukrywać. Ciekawa aktywność promująca morską energetykę wiatrową stała się naprawdę imponującą i świetnie zorganizowaną imprezą, która wzbudza coraz większe zainteresowanie w branży.    

Załogi dały z siebie wszystko i z pewnością obrona tytułu za rok będzie jeszcze większym wyzwaniem niż zdobycie go w ten ekscytujący majowy weekend. Na razie cieszymy się pucharem, który dumnie stoi na wejściu do Kancelarii.   

Do zobaczenia za rok!