Kultura bezpieczeństwa pracy w morskiej energetyce wiatrowej cz. II

Wyznaczanie standardów bezpieczeństwa pracy w branży offshore jest w dużej mierze następstwem groźnych, często tragicznych w skutkach zdarzeń. To one dały wgląd w przyczyny wypadków, pozwoliły na szybkie wykrywanie potencjalnych zagrożeń i wreszcie opracowanie i wdrożenie skutecznych sposobów na ich unikanie.

Dlaczego dochodzi do wypadków

Przyczyny wypadków oraz ich skala są niezwykle zróżnicowane i uzależnione od kombinacji wielu czynników.

Do katastrof dochodzi między innymi na skutek:

• niewłaściwego używania narzędzi i maszyn wynikającego z niedokładnego lub niewystarczającego przeszkolenia z ich obsługi;
• braku odpowiednich procedur i regulacji, np. związanych z postępowaniem w sytuacjach awaryjnych czy stosowaniem odpowiednich środków ochrony indywidualnej;
• niekorzystnych warunków pogodowych i środowiskowych (np. silne wiatry czy fale).

Każdy z tych elementów może w różnym stopniu wpływać na bezpieczeństwo pracy. Dlatego świadomość i ścisła kontrola zagrożeń są konieczne.

Jak wykryć zagrożenia

Szanse na obniżenie wskaźnika wypadkowości rosną z pewnością wraz z poziomem wiedzy i świadomości pracowników oraz braku ich obojętności na zagrożenia.

Dlatego tak ważna jest dokładna analiza wypadków, w tym raportów powypadkowych, wyciągnięcie z nich wniosków i na ich podstawie wdrożenie działań korygujących i zapobiegawczych.

Katastrofy, które wpłynęły na ewolucję kultury bezpieczeństwa w offshorze

Ogromny wpływ na rozwój kultury bezpieczeństwa miała katastrofa na platformie Piper Alpha w 1988 roku na Morzu Północnym (w sektorze brytyjskim). To najtragiczniejsza katastrofa w historii brytyjskiego offshore, w której zginęło aż 167 osób. Po tej tragedii wprowadzono ponad 100 rekomendacji, dotyczących zmian w przepisach bezpieczeństwa, obejmujących m. in. ulepszenie systemów ewakuacji z platformy.

Katastrofa Piper Alpha zrewolucjonizowała procesy i bezpieczeństwo personelu na Morzu Północnym. Wprowadziła nowe, praktyczne wytyczne legislacyjne i proceduralne. Tragedia ta spowodowała również głęboką zmianę kulturową w branży offshore. Od czasu Piper Alpha żadna instalacja pracująca na brytyjskim offshore nie może działać bez Safety Case, który obejmuje:

• aktualny System Zarządzania Bezpieczeństwem;
• aktualną analizę ryzyk.

Do ewolucji kultury bezpieczeństwa przyczyniło się też zatonięcie półzanurzalnej platformy wiertniczej Deepwater Horizon w 2010 roku (offshore USA). To największa katastrofa ekologiczna w historii i USA i największy wyciek ropy do morza na świecie.

Do wycieku gazu, pożaru i zatonięcia platformy doszło w wyniku nieodpowiedniego cementowania rur osłonowych. Zginęło 11 osób.

Na skutek tego wypadku wprowadzono chociażby nowe procedury cementowania odwiertu, dodatkowe szkolenia związane z kontrolą odwiertu czy obowiązek okresowego testowania systemów bezpieczeństwa.

Podsumowując, katastrofy w sektorze offshore odegrały kluczową rolę w ewolucji zasad bezpieczeństwa pracy. Każda z nich, choć tragiczna, dostarczyła cennych lekcji, które przyczyniły się do wprowadzenia zaostrzonych regulacji i standardów. Dzisiejsze standardy bezpieczeństwa w branży offshore są wynikiem dekad doświadczeń i nieustannego dążenia do minimalizacji ryzyka oraz ochrony życia ludzkiego. Dzięki temu, możliwe jest osiągnięcie wyższego poziomu bezpieczeństwa i skuteczniejszej ochrony pracowników.